Το κάταγμα του πέους -αν και δεν έχει κόκκαλο- μπορεί να είναι σπάνιο, αλλά σίγουρα συμβαίνει. Κατά πλειοψηφία, σε ποσοστό 80%, μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Συνήθως, συμβαίνουν όταν το πέος “χτυπά” το ηβικό οστό ή το περίνεο της σεξουαλικού συντρόφου κατά τη διάρκεια έντονης σεξουαλικής δραστηριότητας. Πιο συχνά, συμβαίνει όταν η σεξουαλική θέση απαιτεί τη γυναίκα να είναι ιππαστί.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΥΝΟΔΕΥΟΥΝ
· Ήχος κατάγματος (σαν να σπάει ένα “κλαδί” ή “κόκαλο”)
· Οξύς πόνος και ταυτόχρονα
· Απώλεια στύσης
· Δυσκολία στην ούρηση ή ακόμα και αδυναμία ούρησης (στην περίπτωση ταυτόχρονης ρήξης και της ουρήθρας σε ποσοστό 20%).
ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΠΕΟΥΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΑΤΑΓΜΑ
· Μελάνιασμα και πρήξιμο (οίδημα)
· Παίρνει τη μορφή ενός “S “
· Αίμα από την ουρήθρα
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η διάγνωση για το κάταγμα πέους από τον ουρολόγο – ανδρολόγο, βασίζεται στο ιστορικό του άνδρα και στην κλινική εξέταση.
· Υπερηχοτομογραφία πέους, όπου αναγνωρίζεται το αιμάτωμα και πιθανόν η θέση της ρήξης του σηραγγώδους σώματος.
· Ουρηθρογραφία, αν υπάρχει υπόνοια συμμετοχής της ουρήθρας, για την απεικόνιση της ρήξης της ουρήθρας.
· Μαγνητική τομογραφία.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η αντιμετώπιση μπορεί να έχει συντηρητική ή χειρουργική μορφή. η συντηρητική θεραπεία συνοδεύεται από υψηλά ποσοστά στυτικής δυσλειτουργίας και θα πρέπει να εφαρμόζεται σε εξαιρετικά επιλεγμένες περιπτώσεις και αφού έχει ενημερωθεί ο ασθενής για τις πιθανές επιπλοκές.
Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει
√ Παγοκύστες
√ Περίδεση
√ Χορήγηση αντιβιοτικών
√ Αναλγητικά
√ Χορήγηση σκευασμάτων που αναστέλλουν τη στύση.
Η θεραπεία εκλογής του κατάγματος πέους είναι η χειρουργική αντιμετώπιση και μάλιστα άμεσα μέσα στις πέντε πρώτες ώρες από το συμβάν.