Ο υποσπαδίας, είναι μία σχετικά συχνή ανωμαλία, που χαρακτηρίζεται από την έκτοπη εκβολή του έξω στομίου της ουρήθρας σε οποιοδήποτε σημείο της κάτω επιφάνειας του πέους, αντί της κορυφής της βαλάνου[1].
ΚΥΡΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ
· Βαλανικός υποσπαδίας, όπου το στόμιο εκβάλλει στην κάτω επιφάνεια της βαλάνου
· Υποβαλανικός, με το στόμιο στη στεφανιαία αύλακα και
· Υψηλό – μέσο και χαμηλό πεϊκό υποσπαδία, ανάλογα με το σημείο εκβολής του έξω στομίου της ουρήθρας.
Επίσης, σπανιότερα, εμφανίζεται και οσχεϊκός ή περινεϊκός υποσπαδίας. Το 80% των περιπτώσεων αφορά τις τρεις πρώτες μορφές υποσπαδία.
Τα τελευταία, όμως, χρόνια παρατηρείται διεθνώς μία συνεχής αύξηση στον αριθμό των περιστατικών που αναφέρονται, με τη συχνότητα να προσεγγίζει τελευταία το 1/80 σε τελειόμηνα νεογέννητα αγόρια.
Η σοβαρότητα της κατάστασης διαφέρει πολύ από αγόρι σε αγόρι. Στις απλές περιπτώσεις το στόμιο της ουρήθρας βρίσκεται πολύ κοντά στην κορυφή του πέους. Στις σοβαρές περιπτώσεις το ουρηθρικό στόμιο βρίσκεται κοντά στο περίνεο. Τα προβλήματα που σχετίζονται με τον Υποσπαδία εξαρτώνται από την σοβαρότητα της κάθε περίπτωσης. Τα πιο κοινά προβλήματα όμως είναι η δυσκολία στην ούρηση σε όρθια θέση, και η διαφορετική όψη του πέους σε σύγκριση με το φυσιολογικό.
Επίσης η ύπαρξη χορδής μπορεί να προκαλεί έντονο πόνο κατά τη στύση, ενώ το μικρό μήκος της ουρήθρας συχνά ευθύνεται για δημιουργία ουρολοιμώξεων.
Το πόσο επιβεβλημένη είναι η διόρθωση του υποσπαδία εξαρτάται από τη λειτουργική και αισθητική απόκλιση από το φυσιολογικό.
Υποσπαδίες μικρού έως μέτριου βαθμού χωρίς χορδή συχνά διορθώνονται για αισθητικούς λόγους με απλή επέμβαση χωρίς νοσηλεία.
Υποσπαδίες μέτριου ή μεγάλου βαθμού με μεγάλη απόκλιση της εξόδου της ουρήθρας από την φυσιολογική θέση, διορθώνονται για λειτουργικούς λόγους και απαιτούν εκτεταμένη χειρουργική αντιμετώπιση που συχνά πραγματοποιείται σε δύο στάδια και απαιτεί νοσηλεία δύο περίπου ημερών μετά κάθε χειρουργείο.
Έχει αποδειχθεί ότι οι απαιτούμενες διορθώσεις μπορούν να γίνουν είτε μεταξύ 3 και 18 μηνών ή μεταξύ 3 και 3,5 ετών όταν το παιδί μπορεί να ελέγξει την ούρησή του, είναι ώριμο αρκετά για να συνεργαστεί με τον χειρουργό, έχει απώλεια της απώτερης μνήμης για το περιστατικό και έχει τον απαραίτητο χρόνο στη διάθεσή του για να απαλλαγεί από το πρόβλημα πριν πάει στο σχολείο.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Αν ο υποσπαδίας είναι ήπιος, με το άνοιγμα της ουρήθρας λίγο κάτω από την κανονική και χωρίς κάμψη του πέους, τότε μπορεί να μην χρειαστεί θεραπεία . Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία είναι χειρουργική και συνήθως μπορεί να γίνει σε μία επέμβαση(ένα στάδιο). Ωστόσο, εάν ο υποσπαδίας είναι πιο σοβαρός, δύο στάδια μπορεί να είναι απαραίτητα.