Οι σημαντικότερες συγγενείς ανωμαλίες των ουρητήρων, είναι ο ατελής και ο πλήρης διπλασιασμός και έκτοπη εκβολή του!
ΑΤΕΛΗΣ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΥΡΗΤΗΡΑ
(ΔΙΣΧΙΔΗΣ ΟΥΡΗΤΗΡΑΣ)
Ο διπλασιασμός του ουρητήρα είναι είτε πλήρης, είτε ατελής. Είναι η συχνότερη ανωμαλία του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος. Στις νεκροτομικές μελέτες, συναντάται περίπου σε 1%. Σε ασθενείς με συμπτωματολογία από το ανώτερο ουροποιητικό σύστημα, η συχνότητα φθάνει έως 4%. Στις γυναίκες, παρατηρείται συχνότερα και υπάρχει οικογενειακή προδιάθεση. Η χειρουργική θεραπεία κρίνεται απαραίτητη όταν υπάρχει κλινική συμπτωματολογία. Η συνήθης περίοδος της διάγνωσης είναι κατά την παιδική ηλικία.
ΠΛΗΡΗΣ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΥΡΗΤΗΡΑ
Ανωμαλία στην οποία συνυπάρχουν δυο ουρητήρες μέχρι την εκβολή τους στην ουροδόχο κύστη. Έχει προδιάθεση για αποφρακτική παθολογία. Αντίθετα, ο ουρητήρας του κάτω ημιμορίου έχει την προδιάθεση για κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση. Χειρουργική αποκατάσταση της ανωμαλίας αποφασίζεται επί συμπτωμάτων.
ΕΚΤΟΠΗ ΕΚΒΟΛΗ ΤΟΥ ΟΥΡΗΤΗΡΑ
Η εκβολή είναι εκτός της ουροδόχου κύστης. Στα κορίτσια η εκβολή του έκτοπου ουρητήρα είναι: στην ουρήθρα 37%, στην είσοδο του κολεού 38%, στον κόλπο 27%, σε διάφορα αλλά σημεία 3% . Χαρακτηριστικό σύμπτωμα για τα κορίτσια είναι η ακράτεια των ούρων που εμφανίζεται στη νηπιακή ή σχολική ηλικία και με το οποίο μπορεί να τεθεί η διάγνωση.