Οξεία πυελονεφρίτιδα

Η Οξεία πυελονεφρίτιδα, χαρακτηρίζεται από οξεία φλεγμονή της αποχετευτικής μοίρας του νεφρού και του νεφρικού παρεγχύματος που προκαλείται από την είσοδο μικροβίων δια μέσου της ουρήθρας και τις ουροδόχου κύστης προς τον ουρητήρα και το νεφρό.

Σπανιότερα, μπορεί να συμβεί με την αιματογενή οδό. Η φλεγμονή εντοπίζεται πρώτα στην πύελο και στους κάλυκες και αμέσως μετά στο παρέγχυμα. Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο πυελονεφρίτιδας από ότι οι άνδρες.

ΑΙΤΙΑ 

·        Κυστίτιδα

·        Καθετήρας που τοποθετείται στην κύστη

·        Εξετάσεις με ενδοσκοπική μέθοδο (κυστεοσκόπηση)

·        Χειρουργικές επεμβάσεις στο ουροποιητικό σύστημα ( για υπερτροφία  προστάτη, λιθίαση κύστεως, όγκο κύστεως κ.λπ.)

·        Υπερτροφία προστάτη

·        Πέτρες στο νεφρό ή στον ουρητήρα

·        Ανωμαλίες του ουροποιητικού συστήματος που εμποδίζουν την κανονική ροή των ούρων

  

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ 

Η πυελονεφρίτιδα μπορεί να ξεκινήσει με συμπτώματα παρόμοια με της απλής ουρολοίμωξης, δηλαδή συχνουρία και δυσουρία. Στην πορεία όμως, όταν η μόλυνση εξαπλωθεί στο νεφρό, η κατάσταση γίνεται πιο σοβαρή και παρουσιάζονται επιπλέον συμπτώματα, όπως:

·        Πόνος στη νεφρική χώρα (συνήθως ετερόπλευρα)

·        Υψηλός πυρετός συνοδευόμενος συχνά με έντονο ρίγος

·        Αδυναμία, καταβολή

·        Ναυτία και έμετος

·        Σύγχυση ειδικά σε ηλικιωμένα άτομα

·        Αιματουρία

·        Θολά και δύσοσμα ούρα

·        Πόνος κατά την ούρηση

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

·        Γενική και καλλιέργεια ούρων που θα αναδείξουν το μικρόβιο, το οποίο προκάλεσε την λοίμωξη

·        Γενική αίματος

·        Καλλιέργεια αίματος για τον αποκλεισμό επέκτασης της λοίμωξης στο αίμα

·        Υπερηχογράφημμα νεφρών, που μπορεί να αποκαλύψει αν υπάρχει παρεμπόδιση στη ροή των ούρων, λιθίαση του ουροποιητικού ή σχηματισμός αποστήματος

·        Αξονική τομογραφία, η οποία δίνει παρόμοιες πληροφορίες με το υπερηχογράφημα αλλά με μεγαλύτερη λεπτομέρεια

 ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

 Η Οξεία πυελονεφρίτιδα αντιμετωπίζεται συνήθως με χορήγηση αντιβιοτικής θεραπείας,ξεκούρασης και λήψης άφθονων υγρών για να αποβληθεί το μικρόβιο.

Μπορεί να χρειαστεί μακροχρόνια λήψη αντιβιοτικών.

Αν ο ασθενής δεν είναι σε θέση να λάβει αντιβιοτική αγωγή (π.χ. λόγω εγκυμοσύνης) εισάγεται στο νοσοκομείο για παρακολούθηση.