Τα εκκολπώματα μπορούν να εμφανισθούν σε όλα τα τμήματα της γυναικείας ουρήθρας, με συχνότερη εντόπιση στην πρόσθια και μέση μοίρα της. Προβάλλουν ως κυστικό μόρφωμαμεταξύ ουρήθρας και πρόσθιου κολπικού τοιχώματος.
Με άλλα λόγια, το ουρηθρικό εκκόλπωμα αποτελεί μια επιθηλιοποιημένη κοιλότητα πουεπικοινωνεί με τον ουρηθρικό αυλό.
ΑΙΤΙΑ
Πολλές θεωρίες υπάρχουν για την δημιουργία των εκκολπωμάτων της γυναικείας ουρήθρας. Τα συγγενή εκκολπώματα της γυναικείας ουρήθρας είναι σπάνια, αλλά η εμφάνιση εκκολπωμάτων σε παιδιά είναι στοιχείο της συγγενούς προέλευσης τους.
ΑΠΟ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ
ΤΑ ΣΥΓΓΕΝΗ ΕΚΚΟΛΠΩΜΑΤΑ
√ Εμβρυϊκά υπολείμματα του πόρου του Gartner
√ Ατελή συνένωση του αμνιακού σάκου
√ Κυτταρικά υπολείμματα
√ Κύστεις του κολπικού τοιχώματος (Κύστη του Müller)
√ Συγγενείς διατάσεις των περιουρηθρικών κύστεων
√ Συνύπαρξη με τυφλούς έκτοπους ουρητήρες
ΑΠΟ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ
ΤΑ ΕΠΙΚΤΗΤΑ ΕΚΚΟΛΠΩΜΑΤΑ
√ Ιατρογενείς κακώσεις
√ Τραυματικές κακώσεις
√ Φυσιολογικό τοκετό
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Η κλινική εικόνα μπορεί να είναι διαφορετική ανά ασθενή
· Χωρίς συμπτώματα (5%)
· Με πυώδες ουρηθρικό έκκριμα (35%)
· Με κυστικό μόρφωμα – μάζα στο πρόσθιο κολπικό τοίχωμα (40%)
· Με σταγονοειδή ούρηση μετά το τέλος της ούρησης (25%)
· Με δυσουρία, συχνοουρία, επιτακτική ούρηση (30%)
· Με δυσπαρευνία (10%)
· Με πολλαπλές υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις (35%)
· Σπάνια εμφανίζεται αιματουρία (1-2%).
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η αντιμετώπιση των εκκολπωμάτων γυναικείας ουρήθρας είναι χειρουργική.