Η λιθίαση του ουρητήρα είναι μια πάθηση που εκτός από έντονο πόνο μπορεί να προκαλέσει και σοβαρά προβλήματα στη νεφρική λειτουργία. Οι λίθοι που σχηματίζονται στο νεφρό, περίπου το 80%, μπορούν να περάσουν από τον ουρητήρα και να αποβληθούν αυτόματα, αν η διάμετρος τους είναι μέχρι 4 χιλιοστά. Αν όμως είναι μεγαλύτεροι μπορεί να προκαλέσουν απόφραξη και υδρονέφρωση.
Η πλήρης απόφραξή του ουρητήρα είναι επικίνδυνη, επειδή προκαλεί εκτός του πολύ έντονου πόνου (κωλικό του νεφρού), σήψη με πυρετό και καταστροφή του νεφρού όταν είναι μονόπλευρη, ή οξεία νεφρική ανεπάρκεια όταν είναι αμφοτερόπλευρη. (ανουρία, απουσία ούρων).
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η διάγνωση της λιθίασης του ουρητήρα γίνεται με την ακτινογραφία( α/α ΝΟΚ), τουπερηχογράφημμα (για πέτρες στην ανώτερη ή κατώτερη μοίρα του οργάνου) και την αξονική τομογραφία.
Για την αντιμετώπιση της λιθίασης του ουρητήρα μπορούμε αρχικά να δοκιμάσουμε τη μέθοδο της απλής εξωσωματικής λιθοτριψίας . Υπάρχουν όμως και λίθοι που είναι πιο σκληροί από αυτούς που μπορεί να σπάσει το μηχάνημα της λιθοτριψίας ή και πιο μεγάλοι. Η λύση τότε είναι να υποβληθούν σε ενδοσκοπική αφαίρεση του λίθου (ουρητηρολιθοτριψία ή URS) με τη βοήθεια του ουρητηροσκοπίου. Κατά την ουρητηροσκόπηση, η είσοδος του ενδοσκοπίου γίνεται από την ουρήθρα και συνεχίζει στον ουρητήρα. Από εκεί, με οδηγό την κάμερα και σε πολλές περιπτώσεις και με τη βοήθεια της ακτινοσκόπησης (c- arm) διασφαλίζοντας συνεχή και άριστη ορατότητα, φθάνουμε στον λίθο και με διάφορες κατάλληλες μεθόδους (λέιζερ, κρουστικά κύματα κλπ.), η πέτρα, θρυμματίζεται και στη συνέχεια αφαιρείται με κατάλληλα ενδοσκοπικά εργαλεία.
Η ουρητηροσκοπική λιθοθρυψία για λίθους που εντοπίζονται στο κάτω τριτημόριο του ουρητήρα εμφανίζει ποσοστό επιτυχίας μεγαλύτερο του 90%.
Ο ασθενής συνήθως εξέρχεται από την κλινική την ίδια μέρα.